در کشورهای عضو اتحادیه اروپا (EU) و نروژ ، ایسلند و سوئیس قوانینی وجود دارد درباره اینکه کدام کشور مسئول درخواست پناهندگی میباشد. در این قوانین بیان شده است که فقط یک کشور مسئول رسیدگی به پرونده پناهندگی میباشد. به مجموع این مقررات قانون دوبلین گفته میشود که به عنوان یک قانون ثبت شده است. موارد ذکر شده در قانون دوبلین:
- شما مجبورید در کشوری اعلام پناهندگی کنید که ویزا یا اجازه اقامت شما را صادر کرده است به عنوان مثال اگر شما با ویزای آلمان وارد اروپا بشوید و در دانمارک اعلام پناهندگی کنید طبق قانون دوبلین به کشوری که برای شما ویزا صادر کرده است یعنی دانمارک برگردانده میشوید.
- شما مجبورید در کشوری که برای بار اول اعلام پناهندگی کرده اید بمانید و نمیتوانید به کشور دیگری بروید به عنوان مثال اگر شما در ایتالیا اعلام پناهندگی کرده اید نمیتوانید به هر دلیلی از ایتالیا خارج شده و در کشور دیگری اعلام پناهندگی کنید.
- اگر شما برای اعلام پناهندگی در کشوری از کشور دیگری که عضو این قانون است رد شوید ، مجبورید طبق قانون دوبلین به آن کشور برگردید به عنوان مثال اگر شما برای رسیدن به دانمارک از آلمان رد شده اید ، دانمارک شما را مجبور میکند که به آلمان بازگردانده شوید.
به زبان ساده قانون دوبلین بیان میکند که شما باید دراولین کشور امنی که رسیدید اعلام پناهندگی کنید و حق انتخاب کشور را ندارید.